12 februari t/m 14 februari 2012

Net zoals voorgaande keren voelden het weer als 'thuiskomen' in het land van de glimlach. Voor de zesde keer zette ik voet op Thaise bodem en bij het opsnuiven van alle heerlijke etensluchten was dit zeer beslist geen straf voor mij. Wel was het vreemd om in Bangkok aan te komen zonder Onno, maar met de wetenschap dat mijn zus ieder moment kon landen vanuit Ho Chi Minh City deed me erg goed. Het baarde mij echter zorgen dat zij, een uur na landing, nog steeds niet in beeld was. Visioenen als Bangkok Hilton verschenen op mijn netvlies maar omdat ik toch niet veel anders kon doen dan wachten ging ik voor de zoveelste keer maar weer roken. Toen ik terugkeerde naar de aankomsthal zag ik haar in de verte lopen. Ik wilde niet schreeuwen en daarom rende ik naar haar toe en eindelijk konden we elkaar weer omhelzen. Even leken we wel een stel uit een van die programma's waar mensen elkaar na jaren wederzien. Jammer dat er niemand was die dit moment kon filmen of fotograferen. Het was zeker een tranentrekker geweest en had goede kijkcijfers getrokken!!

Met de Skytrain, die na jaren van bouwen en vertraging nu toch echt klaar was, reden we binnen een kwartier naar het centrum en voor het laatste stukje naar ons hotel namen we een tuk tuk. Dat het afdingen ons in het bloed zit bleek wel toen de chauffeur van de tuk tuk in de veronderstelling was ons twee blondjes af te kunnen zetten, maar daarmee kwam hij bedrogen uit. In eerste instantie wilde hij ons niet mee nemen voor de prijs die wij wilden betalen en daarom negeerden wij hem verder. We gingen op zoek naar een andere tuk tuk en al kletsend verscheen de man weer ten tonele. Nu wilden hij ons ineens wel meenemen. Het scheelde ons toch weer 2,50 euro en voor dit bedrag kun je hier toch weer een avondmaal nuttigen met een drankje. We kwamen aan bij het Diamond Guesthouse waar ik mijn eerste overnachting van zus lief kado had gekregen. Binnen no-time was onze kamer verbouwd tot een typische Koning kamer. Insiders weten ongetwijfeld wat een typische Koning kamer is J. We dronken en aten wat op Khao San Road en namen vervolgens de boemeltrein naar een typisch Thais dorpje. Bij het binnenrijden van het eindstation werden de marktkraampjes van de rails gehaald zodat de trein er door kon. Iets wat in Nederland ondenkbaar is. We liepen wat rond in het dorpje en moesten na een uur alweer terug omdat de laatste trein terug naar Bangkok om 19.00 uur vertrok. Bij terugkomst in Bangkok aten we roti bij Roti Matabe en sloten we onze dag af met een heerlijke massage. We Skypten wat met het thuisfront en voor we het in de gaten hadden was het alweer 2.00 uur.

Toen om 06.00 uur het alarm van onze Iphone ging waren we beiden in staat die rot dingen uit het raam te gooien maar gelukkig waren de ramen dicht gekit. Met hoofden die op ontploffen stonden hezen we ons in onze kleding, propten onze rugzakken vol en vertrokken om 07.15 uur met een tuk tuk naar het Thonburi station. Aldaar aangekomen kochten we een trosje bananen, welke dienden als ontbijt, propten deze naar binnen, renden nog naar een stalletje om wat drinken te halen en jumpten vervolgens in de trein voor ons 3 durende rit naar Kanchanaburi. Het klinkt bijna als vakantie...Same Same but different! Bij aankomst was Iny terecht onder de indruk van dit erg leuke dorp en daarom besloten we direct al dat we hier 3 nachten wilden blijven. We huurden 2 scooters en reden met onze bagage naar Apple & Noi aan de rivierzijde. Daar aangekomen kregen we helaas te horen dat alle kamers waren volgeboekt maar gelukkig konden we de volgende dag wel terecht. We reden terug naar de hoofdstraat en gingen naar Apple & Noi in het begin van het dorp. We dropten onze rugzakken, boekten een tour voor de volgende dag, aten wat bij Sugar Cane guesthouse aan de rivier en moesten ons laatste hap eten laten staan omdat we om 16.00 uur werden opgehaald voor een aantal massages. Als echte Koninginnen werd de deur van de taxi voor ons open gehouden en werden we naar een prachtig landhuis gereden even buiten Kanchanaburi. Door een viertal dames werden we onthaald met een Sawadikab groet, een glaasje water en een menukaart met talloze keuzes uit massages. Iny had een hoofdmassage, een herbal body polish van een uur en een nek- en schouder massage en ook ik onderging een voortreffelijke hoofdmassage, gezichtsmassage en een voetmassage. Dit alles bij elkaar kosten ons nog geen 50 euro en we genoten werkelijk van elke minuut. Bij terugkomst in ons guesthouse besloten we op tijd naar bed te gaan maar ook dit keer lukte dit ons niet.

Vandaag mocht onze wekker ons iets later wakker maken maar ook nu waren we weer niet blij met die dingen. Toch maar weer opgestaan want om 08.00 uur begon onze tour naar de Erawan waterval, Hellfire museum en de bridge over The River Kwai. Bij de watervallen genoten we van een zwempartij maar minder van een aap die er met mijn rugzak, compleet met mijn Iphone, geld en meer waardevolle spullen vandoor ging. We probeerden de rugzak terug te krijgen maar toen die engerd zijn tanden liet zien wisten we niet hoe snel we achteruit moesten. Totaal verslagen keken we toe hoe dat beest mijn rugzak probeerden open te maken. Omdat ik niet wist wat ik moest doen besloot ik om het maar te filmen. Dit filmpje volgt morgen want inmiddels is het alweer 00.30 uur en we hebben nog een druk programma (verslag plaatsen, foto's sorteren en bellen met het thuisfront). Gelukkig kwam er een stoere Nederlander die de rugzak uiteindelijk bij de aap wist weg te krijgen. De rest van de dag hadden we een hoop lol maar daarover meer op de website van Iny, http://www.inykoning.nl/. Na deze leuke dag werden we door onze chauffeur afgezet bij ons guesthouse waar we onze rugzakken ophaalden en met de scooter verkasten naar het guesthouse aan de rivier. Apple & noi serveerden ons het lekkerste eten tot nu toe en we genoten dubbel omdat we van Onno centjes overgemaakt hadden gekregen voor een heerlijk diner en een massage. Dit alles voor Valentijn. Lieverd, namens ons ontzettend bedankt. Je bent en blijft mijn toppertje J

Morgen zou het een rustige dag moeten worden maar ik kan nu al vertellen dat dit niet gaat lukken. Het is hier gewoon te leuk!! Groeten en liefs vanuit het zonnige Thailand, lees 36 graden.

Ps: Vanavond hoorden wij over de aanslag in Bangkok en even was het onderwerp van gesprek in het restaurant. Ik stuurde direct een sms naar mijn collega die vandaag was aangekomen in Bangkok en in de wijk verblijft waar de aanslag heeft plaatsgevonden. Gelukkig was alles okee met hem en zat hij heerlijk relaxt te eten.