Wanneer wij dit schrijven zijn we 2208 mile, ofwel 3532 kilometer verder op onze teller vanaf het moment dat we zijn vertrokken vanuit Haarlem. De indrukwekkende Spaanse Pyreneeën, met zijn prachtige bergen, meren, rivieren en vele uren zon, brengt ons bijna alles waar we naar op zoek zijn. Wat we missen zijn de echte Spaanse tapas die wij eerder, tijdens onze vakantie door Andalusië , veelvuldig aten.

Met onze blauwe druif, om in de woorden van Agnes te spreken, trotseren we kilometers door de Pyreneeën en maken een wandeltrack door het nationale park Ordesa Y Monte Perdido, hidrospeeden we over een rivier en rijden we met een buggy door het ruige landschap van de Pyreneeën.

Dat hidrospeed voor waaghalzen is blijkt al snel wanneer Odette bijna hyperventilerend zichzelf aan een boomstam probeert vast te houden om maar niet te worden meegesleurd door het water. Wanneer zij van haar gids te horen krijgt dat zij er op dit punt onmogelijk uitkan zit er niets anders op dan de tocht door het water voort te zetten. Over een afstand van twee kilometer mag zij achter de kano van de gids hangen zodat zij niet bang hoeft te zijn om in een rapid terecht te komen en wanneer het eind in zicht is, is zij blij dat ze weer voet aan wal kan zetten.

Onno zet zijn tocht van 7 kilometer voort en geniet van elke meter die hij wordt meegesleurd door het water. Hoe naïef kon Odette zijn om te denken dat hidrospeed minder heftig is dan raften? Stom, want je vaart over dezelfde rivier als rafters dat doen alleen ervaar je het vele male heftiger omdat je niet, zoals bij raften in een boot zit, maar gewoon met een soort board met je hele lichaam in het water ligt. Goed, weer een ervaring rijker.

Dat buggy rijden wel in het straatje van Odette ligt mag duidelijk zijn. Hier gaat het immers om snelheid op vaste grond en mensen die Odette kennen weten dat zij hiervan houdt.

We verlaten de Spaanse Pyreneeën om op tijd te zijn voor San Fermin (stierenrennen) in Pamplona. We rijden naar de enige camping in de buurt van Pamplona, maar wanneer we aankomen zijn we verbijsterd over de enorme gekte die er heerst op de camping. Er staan mensen om het verkeer te regelen en wanneer we alles ‘hutje aan mutje' zien staan besluiten we dat we hieraan niet mee willen doen. Even hebben we kunnen proeven van het San Fermin sfeertje maar voor ons geen reden om te blijven. Via Bardenas Reales, het woestijngebied van Spanje, rijden we naar San Sebastian waar we genieten van werelds meest culinaire stad.

Omdat we nog maar een week te gaan hebben besluiten we om rustig aan door Frankrijk richting huis te rijden, maar na twee dagen Frankrijk wordt dit plan resoluut veranderd. Ter hoogte van Lyon slaan we rechts af en rijden we met gierende banden richting Zwitserland. We willen weg uit Frankrijk, weg van de stugheid van de Fransen, weg van de Franse taal, weg van de croissants en stokbroden, weg van de rare pispotten maar vooral weg van de vele regen.

Oeps...met dit stukje tekst maken we vast geen vrienden. We zeggen nu al ‘sorry' .

We komen aan bij het meer van Geneve en zoeken een mooi plekje bij het meer. Wanneer we vervolgens naar de supermarkt gaan en zien dat ze hier voor een pak jus d'orange 5,50 euro en een pot koffie 8,50 euro rekenen slaan we werkelijk stijl achterover. Nu wisten we dat Zwitserland geen goedkoop land is maar er zijn grenzen. Morgen rijden we daarom via Duitsland in een rustig tempo terug naar Nederland en sluiten wij onze eerste vakantie met onze VW-bus af. Hiermee zullen we er nog zo een 1000 kilometer bij krijgen op onze teller.

De vraag die wij ongetwijfeld van veel mensen zullen krijgen is vast en zeker of wij nog een keer op vakantie zullen gaan met onze blauwe druif? Het antwoord hierop is zeer beslist NEE. Hebben wij het dan niet naar onze zin gehad? Jawel, we hebben het zeker naar onze zin gehad maar drie weken op pad met een VW-bus van ruim 40 jaar oud, die onze portemonnee , met een benzineverbruik van 1 op 8, leegzuigt en waarvoor je geen enkele luxe terug krijgt, vergt veel incassering- en doorzettingsvermogen.

Toch gaat een ‘korte' volgende vakantie met de VW-bus er zeker komen want ondanks zijn verbruik, de beperkte leefruimte en de technische risico's biedt hij met zijn charme ook veel vreugde, blijdschap en het vrijheidsgevoel maar dan maximaal voor de duur van week.