Wat gaan we doen?
snowie, 9 september 2005
Wat gaan we doen?
vrijdag 9 september
Na een koude nacht in de bergen stonden we vanmorgen op met het idee om de Poas vulkaan te bezoeken maar toen we daar aankwamen meldde de jongen bij de ingang van het park dat het erg mistig was en
dat de kans om de vulkaan te zien minimaal zou zijn. We besloten om het park niet in te gaan en weer moesten we ons dagindeling wijzigen dus raadpleegden wij wederom de Lonely Planet...wat zouden
we inmiddels zonder de LP zijn begonnen? Omdat ik niet helemaal lekker was had ik sterk de behoeften om gewoon lekker een dagje aan het strand door te brengen en zo besloten we het dichtstbijzijnde
strand bij San Jose op te zoeken en zo kwamen we terecht bij Playa Herradura waar we een cabin huurde, met weer onze eigen veranda, voor $20,-.
De cabin heeft een smal 2-persoonsbed, een douche met koud water en verder een beetje ruimte om nog een koffer neer te zetten maar het maakte ons niet veel uit want we zaten 500 meter van het
strand en daar gingen we per slot van rekening voor. We dropten de koffers in onze hut en gingen op weg naar het strand in gezelschap met 2 honden die bij de eigenaar van de cabines horen. We aten
wat aan het strand en helaas merkten we al snel op dat zwarte strand erg vies aandoet, het was hier heel anders dan in Manuel Antonia maar even verder op zagen wij een groot resort met wat gras
liggen en we besloten om daar te gaan liggen....Na nog geen ½ uur heerlijk te hebben gelegen, met nog steeds de honden om ons heen, begon het op z'n Costaricaans te regenen maar wij gingen niet
eerder weg voordat we hadden gezwommen in de zee. De temperatuur van het water was heerlijk en samen met de honden zwommen we wat!! Toen het steeds harder begon te regenen besloten we toch maar om
weg te gaan en kochten eerst wat drinken en chips zodat we konden genieten op onze veranda. Helaas was dit maar van korte duur want de regen en de wind zorgden ervoor dat wij niet droog konden
blijven zitten en dus verkasten we naar binnen waar we heerlijk het gekletter van de regen hoorden. Toen de regen een beetje was opgehouden, omstreeks 21.30 uur, gingen we nog een hapje eten aan
het strand.
Ondanks de lichte teleurstelling van het strand hebben wij ons toch weer prima vermaakt.
Foutje in de uitgezette route
snowie, 8 september 2005
Foutje in de uitgezette route
donderdag 8 september
Om een beetje op tijd aan te komen in Monteverde vertrokken wij rond 07.30 uur uit Manuel Antonio. We volgde de uitgezette route en al snel ontdekten we dat we ergens een afslag hadden gemist, maar
we gaven het niet op en waren in de veronderstelling dat we uiteindelijk weer op de goede weg waren maar toen wij rond 14.00 uur arriveerden in La Fortuna (waren we hier niet al eerder geweest??)
en nog steeds geen borden hadden gezien met Monteverde begonnen wij ons af te vragen waarom onze uitgestippelde route niet klopten en al snel werd ons duidelijk, na wat uitleg van een locale, dat
Monteverde alleen bereikbaar is via Lake Arenal en dit was een rit van minimaal 3 uur. Inmiddels hadden we al 6 uur gereden en om er nog eens 3 uur aan vast te plakken zagen we niet zitten en
daarom bedachten we ter plaatse, weer met behulp van de LP (wat zouden we zonder moeten?), een nieuwe bestemming welke wel een beetje in de buurt moest liggen van San Jose i.v.m. onze terugreis. Zo
kwamen wij uit bij de Vulkaan Poas en na een hoop gegodver, getier en de pest in ons lijf zetten wij de route in naar Poas...en nadat we na 3 uur rijden nog niet op de plaats van bestemming waren
begonnen wij ons af te vragen of we vannacht misschien in de auto moesten gaan slapen? Het was inmiddels 17.15 uur en natuurlijk al donker (kut evenaar) toen wij blij werden verrast met een bord
met daarop, jawel Poas Vulcano..met daarachter 42 km en als je weet dat je hier over 42 km met gemak 2 uur kunt doen dan zakt de moed je aardig in de schoenen maar we namen de gok en zouden wel
zien waar we uitkwamen. De route ging over donkere wegen (denk maar niet dat de wegen hier verlicht zijn) met hier en daar weer gigantische kuilen en veel autoverkeer. Toen we uiteindelijk een
hotel tegenkwamen leek het ons verstandig om hier te gaan slapen maar daarover dachten ze in het hotel anders want alle kamers wargen volgeboekt...Of wilden ze ons gewoon niet hebben? Dit zeer
chique hotel pasten waarschijnlijk toch niet binnen ons budget en dat zagen zij waarschijnlijk ook?? Wel was het hotel bereid een ander hotel voor ons te bellen om te vragen of zij nog plek hadden.
Gelukkig, er was nog plek!! De jongen vertelden ons dat we nog 20 minuten moesten rijden en dus reden we maar weer verder. Aangekomen, het was inmiddels 18.45 uur, bij de lodge op het platteland
leek dit een goede keuze te zijn (www.poasvolcanolodge.com). Voor $75,- inclusief ontbijt en exclusief tax konden wij hier 1 nachtje blijven. Avondeten bleek hier vanavond niet mogelijk en op
aanraden van de eigenaar aten we bij een Frans restaurant, nabij de lodge gelegen, voor $35,-....SCHRIK...!!! Zo duur hadden we nog niet gegeten. Wel hadden we een voorgerecht, hoofdgerecht, 2
bier, ananassap en 4 koffie maar als je aan die lage prijzen gewend bent dat was dit toch echt het duurst waarvoor wij hebben gegeten. Maar waar hebben we het over?? Morgen gaan we een bezoek
brengen aan de Poas vulkaan en zullen we daarna doorrijden naar het plaatsje Paraio wat ligt bij een meer, daar zullen we voor de laatste keer een hotel zoeken en dan rijden we terug naar San Jose
voor onze laatste overnachting in Fleur de Lys en helaas zit de vakantie er dan op en vliegen wij terug naar Amsterdam...Maar zover is het nu nog niet. Nog even genieten dus!!
Apen heel dichtbij....
snowie, 7 september 2005
Apen heel dichtbij...
woensdag 7 september
Na een intensieve reis door Costa Rica vonden wij het vandaag welverdiend om het iets rustiger aan te doen en zo vertrokken we pas rond 10.00 uur naar Manuel Antonio, laat in vergelijking met de
voorgaande dagen!! Omdat we in de LP hadden gelezen dat NP Manuel Antonio niet groot is konden wij we het ons dus ook veroorloven om het een dagje rustiger aan te doen. Aangekomen bij het strand
van MA parkeerden wij onze auto voor 1000 Colonnes (1,67 euro) en liepen we naar de nabij gelegen ingang van NP Manuel Antonio alwaar we $7,- p.p. entree betaalden en onze wandeling door het NP kon
beginnen. Ter vergelijking: het Nederlandse nationale park De Hoge Veluwe is acht keer zo groot als het NP MA maar doordat de dieren de beschikking hebben over een heel beperkte leefruimte waren ze
gemakkelijk gade te slaan. Zo stonden wij oog in oog met doodskopaapjes, White face monkeys, een enorme hoeveelheid aan krabben, iguanen en prachtige vogels.
We lasten onze rust in op een prachtig wit strand omringd met rotsen en de stilte met enkel het geluid van de zee en de zingende vogels op de achtergrond. We maakten wat foto's (uhum...we maakten
heel veel foto's), zwommen en beetje en het enige wat we deden was genieten van de prachtige omgeving. We brachten aardig wat uurtjes door in het park waarbij de kilometers die we liepen niet
onopgemerkt voorbij gingen en dit was goed te merken aan de pijn in de kuiten waarbij we gelijk werden herinnerd aan onze helse, maar gave, wandeling door Rincon de La Vieja. Na het park verlaten
te hebben beloonden we ons eerst met een verse kokosnoot gevuld met kokossap, wat overigens niet veel smaak heeft maar wel goed voor de dorst is, kochten we verse ananas en ploften neer op het
strand om ons daarna te verwennen met een goede maaltijd in een restaurant gelegen pal aan het strand. 'Het blijft naar hier in Costa Rica'. We paradeerden wat langs de winkeltjes, kochten 2
badlakens (want die hadden we niet meegenomen omdat dit te veel ruimte in beslag nam in de koffer, dus kochten we ze hier maar zodat ze straks in de koffer gepropt moeten worden) zodat we nog een
paar uur konden rusten op het strand. We zwommen in de hoge golven, pakten nog een zonnestraaltje mee op onze nieuwe badhanddoeken en langzaam zagen we de zon ondergaan. Na wederom een dag genieten
namen we afscheid van het strand van Manuel Antonio en zetten wij tijdens het avondeten de route uit naar Monteverde waar we morgen heen zullen rijden. Het idee om Tortuguero te bezoeken hebben wij
geschrapt omdat dit te ver rijden is voor de laatste 2 dagen dat we de huurauto nog hebben. De aantrekkingskracht van Monteverde schuilt in het nevelwoud met een veelzijdige flora en fanua en dus
zullen wij de tropische temperaturen achter ons laten!! Wij laten ons morgen verrassen...Buenas noches Costa Rica!!
Vluchten uit Allegro Papagayo....
snowie, 6 september 2005
Vluchten uit Allegro Papagayo..
dinsdag 6 september
Na gisteravond nog wat gedronken te hebben met Mario, Lisa en Tyla, die toevallig ook hun laatste dagen in Costa Rica in dit resort doorbrachten, hadden we definitief besloten om zo snel mogelijk
weg te komen uit dit resort. Leuk van de ontmoeting met Mario en Lisa was dat wij een logeeradres hebben wanneer wij naar Florida willen omdat zij daar wonen. Nu zal dat niet zo snel gebeuren omdat
we Florida al een keer hebben bezocht, maar het aanbod was zeker leuk...wie weet is dit misschien een keer leuk voor een weekje!! Ook zij waren blij als ze weer naar huis konden omdat ze het ook
verschrikkelijk vonden op het resort...pfff,ligt het gelukkig niet aan ons. Om 06.30 uur stonden we vandaag op om zo vroeg mogelijk weg te kunnen. We ontbeten en toen Alamo rent a car om 08.00 uur
zijn desk opende meldden wij ons als eerste klant. Na wat rekenwerk besloten we de auto waarmee we de afgelopen dagen door CR reisden, nog voor 4 dagen te huren. We schrokken een beetje van de
prijs van $398,-maar het weerhield ons er niet van om het niet te doen en zo vertrokken we om 09.00 uur van het resort op weg naar Manuel Antonio. Tussendoor stopten we in Canas, waar we op 3
september gratis gebruik maakten van Internet, zodat ik mijn reisverslag weer kon plaatsen en we konden genieten van een heerlijk bak koffie en wat eten. We hadden nog zo een 125 km te rijden waar
je hier met gemak vier uit over doet. Na wat leeswerk in de LP en het bestuderen van de landkaart werd mij duidelijk dat we over de krokodillen brug zouden komen waarover wij eerder mensen hadden
horen spreken. Eenmaal aangekomen maakten we hier een stop en bewonderden de krokodillen die heerlijk lagen te zonnen in de rivier Tarcoles. We maakten wat foto's kochten wat t-shirts en aten en
dronken weer heel goed voor 4100 Colones, nog geen € 6,80. Toen ik thuis bezig was met de voorbereidingen van Costa Rica las ik op Internet dat CR geen goedkoop land zou zijn en dat het
vergelijkbaar is met de prijzen in Nederland. Pure onzin want het duurste waarvoor wij hier tot nu toe hebben gegeten is $18,-. Waar koop je in NL nou een Smirnoff voor €1,67, volgens mij nog niet
eens in de supermakrt...Het bezoek aan de krokodillen brug was een leuke tussnstop en we reisden verder op weg naar Manuel Antonio. Aangekomen in MA moesten we op zoek naar een Hotel en met behulp
van de LP selecteerden we 3 hotels waar we informeerden naar de prijzen en een kijkje namen in de kamers. Zo selecteerde ik ook een goedkoop hotel voor 8 euro per nacht maar toen we deze kamer
zagen wisten we niet hoe snel we daar weer weg moesten zijn. De cellen van de gevagenissen in NL zien er beter uit. Dit hadden we nog nooit gezien. We besloten om terug te keren naar het eerste
hotel waar we hadden gekeken en boekten daar een kamer voor 2 nachten met airco, veranda, 2 grote kingsize bedden en een leuke omgeving voor $80,- voor 2 nachten, www.hotelmonoazul.com
Morgen zullen we het NP MA bezoeken en daarna zien we wel weer...misschien dat we nog een bezoek brengen aan Tortuguero. Ondanks dat we vandaag veel in de auto hebben gezeten was het toch weer een
heerlijke dag. Manuel Antonio looks good.
Sappie: We rijden in een Toyota RAV 4WD...kennelijk waren de Outlanders op!! De Toyota is overigens een prima auto waar je lekker mee kan krossen!!
Aggie: Hou je je wel een beetje rustig tijdens de feestweek en niet te veel alcohol hé!!!
Bedankt voor jullie berichten want dat is echt leuk om te lezen.
Kus van ons, Pura Vida!!
Playa Tamarindo
snowie, 5 september 2005
Playa Tamarindo..
maandag 5 september
Onze laatste dag van onze doorreis zit er op en zo reisden wij af naar ons laatste Hotel waar we op basis van All Inclusive zullen verblijven. De afstand van Rincon de La Vieja naar Playa
Manzanillo was korter dan wij hadden verwacht en zo arriveerden wij al rond 10.30 uur bij ons resort. Omdat de check in time pas om 15.00 uur was waren wij genoodzaakt om ons elders te vermaken en
dus gingen we naar Playa Tamarindo, een leuke badplaats waar alles om surfen draait. We aten hier wat aan het strand, waar we nog een prachtige vogel spotten, en rond 15.00 uur zijn we weer
teruggekeerd naar ons resort. Helaas is het resort waardeloos en daarom hebben we besloten om hier morgen weer weg te gaan. We gaan kijken of we onze auto nog 4 dagen extra kunnen huren en op de
bonnefooi rijden we dan naar Manuel Antonio in de hoop daar een leuk Hotel te vinden en nog een paar leuke dagen door te brengen. Het kost allemaal wat extra geld maar om hier nog 4 nachten te
moeten blijven is een grote straf.....wordt vervolgd!!!
Een helse tocht door Rincon....
snowie, 4 september 2005
Een helse tocht door Rincon...
zondag 4 september
Op nog geen 3 km verwijderd van ons Hotel is de ingang van het NP Rincon de La Vieja zodat wij met de auto zo bij het park waren. We kochten 2 tickets ($6,- p.p.) en besloten als eerste de ingang
te nemen die ons naar de kokende modder zou brengen. Na een prachtige wandeling van 1½ uur, waarbij we ook nog langs een waterval kwamen, door de jungle, roken we op een afstand het zwavel, wat
naar rotte eieren stinkt, en zo wisten we dat we in de buurt zaten. Een apart fenomeen om kokende modder, verscholen in de jungle, te zien borrelen. De temperatuur ligt tussen de 96 en 106 graden
en de warmte voel je op een afstand. We zetten de wandeling voort en na een prachtige tocht waren we 3 uur later weer bij de uitgang. We aten en dronken wat zodat we vol energie aan de nieuwe tocht
konden beginnen. Na een helse wandeltocht, waarbij we aardig moesten klauteren kwamen we na ruim 2 uur aan bij de fantastische waterval waar we heerlijk zwommen. Na wat gezwommen te hebben lieten
we ons opdrogen in het zonnetje zodat we droog aan onze helse tocht terug konden beginnen. Ondanks de vele kilometers die we vandaag liepen was dit een overweldigende dag die wij niet snel zullen
vergeten. Terug bij ons Hotel genoten we op onze veranda na van deze enerverende dag.
Onbeveiligd netwerk in Canas
snowie, 3 september 2005
Onbeveiligd netwerk in Canas...
Even snel een berichtje uit Canas waar wij zijn beland op onze doorreis naar Liberia. Ik werk nu op de laptop omdat we bij een restaurant zitten waar ze een onbeveiligd draadloos netwerk hebben en
wij daar dus even flink misbruik van kunnen maken, waar het niet dat onze batterij bijna leeg is.
Vandaag weer apen gespot, een cotio..We weten de naam niet in het Nederlands maar dat zoeken we later nog wel uit.
Het is echt gaaf hier in CR!!
We hebben al heel veel dieren gespot...
groetjes en kus van Onno en Odette
Verrast met een neusbeer
snowie, 3 september 2005
Verrast met een neusbeer...
zaterdag 3 september
Helaas, maar onze tijd in La Fortuna zit er alweer op. Vandaag rijden we van La Fortuna naar Liberia alwaar we een bezoek zullen brengen aan Rincon de La Vieja. Na nog geen 15 minuten rijden werden
we verrast met een Coati die plotseling voor onze auto stond. Het tamme dier bleef lange tijd bij ons in de buurt zodat ik met gemak foto's kon maken. Omdat we op een gevaarlijke plek stonden met
onze auto moesten we toch weer instappen en doorrijden.
Met een brede glimlach op ons gezicht vervolgden wij onze tocht en al vrij snel daarna spotte ik talloze apen die van de ene boom naar de andere slingerden. Wederom stopten we de auto en ook nu
stonden we weer op een onmogelijke plek maar het leek ons niet te interesseren want we sprongen uit de auto, met de camera's in de hand, en fotografeerden er flink op los. We genoten van de
brullende apen maar toen passerende auto's begonnen te toeteren beseften wij dat we ons echt in een gevaarlijke positie bevonden en dus stapten we maar weer in en reden verder. Na 2 fantastische
ervaringen was de behoeften aan cafeïne en nicotine flink gestegen en we besloten om ergens een rustmoment te houden. We arriveerden bij een hotel met panorama uitzicht op Lake Arenal. Terwijl we
genoten van de koffie, het sigaretje en de mooie omgeving maakte ik nog wat shots van het prachtige meer welke helaas onder ging in wolken en mist!! Teruglopend naar de auto zagen we nog kleurrijke
vlinders en zo fotografeerden we wat af op een dag als deze!! Aangekomen in het plaatsje Canas (na drie uur rijden en 75 km te hebben gereden) knorden onze maagjes en besloten we op aanraden van de
Lonely Planet bij Hotel Canas te gaan eten. Voor we gingen zitten rende ik eerst naar de wc en zag tot mijn verbazing dat er een moderne pc met flatscreen stond (eindelijk iets van deze tijd). Ik
vertelde het Onno en toen hij even later terugkwam van de wc vertelde hij dat het een draadloos netwerk is en hij besloot om de laptop uit de auto te halen om te kijken of het netwerk beveiligd
is....Niet dus!! Ik had dus de tijd om ons reisverhaal op Internet te plaatsen terwijl we genoten van een overheerlijke maaltijd die ons nog geen 12 euro heeft gekost. We aten een goed stuk vlees
met patat en sla, een kipsandwich,we dronken een biertje, een pineapple juice en koffie!! Wat een geweldige tent. Gratis Internet, goed eten voor heel weinig geld en zeer vrolijke mensen. Onze dag
kon gewoon niet meer stuk. Inmiddels was het al 14.30 uur en omdat we nog een Nationaal park wilden bezoeken moesten we toch echt verder!! Aangekomen in het park werden we weer verrast met een dier
die helaas weer de jungle inging toen wij uit de auto stapten. We trokken lange broeken aan, smeerden ons in met muggenolie en onze wandeltocht door de jungle kon beginnen. Al vrij snel hoorden we
het gebrul van de apen, spotten we een kikker, weer zo een dier die ons niet de kans gaf om te laten zien wat voor een diersoort hij is omdat hij direct weer de bossen indook. We maakten een
wandeltocht van ongeveer 1½ uur en gingen met het gebrul van de apen op de achtergrond volledig uit ons dak. Helaas moesten we terugkeren omdat het al 16.30 uur was. Erg jammer want dit park hadden
we uitgekozen uit de Lonely Planet vanwege een prachtige waterval die zich er bevindt maar omdat het in Costa Rica om 17.00 uur schemerig begint te worden moesten we verstandig zijn en terugkeren
naar onze auto. We vervolgden onze autorit op weg naar ons volgende Hotel waar we in het donker rond 18.00 uur arriveerde. Een prachtige Hyciande midden in Rincon de La Vieja waar we morgen kokend
modder hopen te zien, vulkanen, dieren en een aantal watervallen. Costa Rica is echt Pura Vida!!